اخبار کشاورزی
تناسب منطقی میان قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی وجود ندارد
تحلیلی بر آثار مصوبه شورای قیمت گذاری محصولات کشاورزی
دوشنبه 22 شهریور 1400 12:52
کاج پرس:
با اعلام قیمت های خرید تضمینی که قبلا هم در مقاله ای نوشتیم به موقع بوده و کمتر سابقه داشته است که وزارتخانه، قیمت محصولات شامل خرید تضمینی را قبل از کشت پاییزه انعکاس دهد، نقدی مشفقانه و راهگشا بر اعلام قیمت‌های تضمینی اظهارنظرهایی از سوی کارشناسان و صاحب نظران در مورد این لیست به صورت مجازی دریافت کردم که یکی از آنان با عنوان «تحلیلی بر آثار مصوبه شورای قیمت گذاری محصولات کشاورزی» بسیار برجسته و قابل اتکا بود و عینا درج می کنیم.
گفتنی ست که این صاحب نظر می خواست نامی از ایشان برده نشود و ما نیز مرعی داشتیم. بخوانید:
سردبیر
در اجرای مصوبه شورای قیمت‌گذاری، وزیر محترم طی بخشنامه نرخ‌های تضمینی محصولات اساسی را اعلام فرموده اند.
ضمن تشکر از اعلام به موقع و قیمت نسبتا بالای خرید گندم لازم است تعادل و تناسبی بین قیمت محصولات اساسی وجود داشته باشد تا کشاورزان بر اساس این قیمت ها بتوانند برنامه‌ریزی برای کشت و تولید نمایند که در آن رعایت تناوب، الگوی کشت و پتانسیل تولید بر مبنای پایداری و پتانسیل منابع تولید در نظر گرفته شود و بتواند زنجیره تولید و مصرف را متعادل نماید.
ولی متاسفانه اعلام این قیمت ها اصلا کارشناسی شده و بر مبنای اصل هزینه تمام شده و سود اقتصادی برای تمام محصولات نیست و تعادل مناسب وجود ندارد و باعث بهم ریختن تناسب کشت می شود و همان اندک تناوب و الگو و ترکیب کشت را بهم می زند و پایداری اندک تولید را بهم خواهد زد.
لذا ضرورت دارد سریعا بر مبنای هزینه تولید و سود متعادل برای کل محصولات محاسبه و قیمت ها متعادل شود. اصلا معلوم نیست بر چه اساسی و اصولی قیمت گندم 2/2 برابر جو یا تریتیکاله و حتی ذرت دانه ای باشد معمولا هزینه جو 5 تا حداکثر 10 درصد کمتر از گندم است و به همان نسبت باید قیمت جو با گندم تفاوت داشته باشد مگر اینکه خواسته باشیم با وجود پتانسیل تولید بهتر جو و تریتیکاله و سایر غلات آن ها را از تولید کشور بویژه تولید دیم که مورد تاکید برنامه وزیر محترم و یکی از راه‌های افزایش تولید کشور است حذف نماییم. که این مساله مطمئناً به سود کشور نیست.
در مصوبه شورای قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی علاوه بر کلیاتی که ذکر شده تناقض و نارسایی‌های بسیاری دیده می‌شود که به مواردی از آن به شرح زیر اشاره می‌شود:
1- تفاوت فاحش بین قیمت جو، گندم تریتیکاله با گندم نان وجود دارد در حالی که هزینه تولید این محصولات تفاوت معنی‌داری با گندم نان ندارد. همچنین این افزایش قیمت انطباقی با قانون قیمت تضمینی که در آن به تعیین قیمت بر اساس قیمت تمام شده و افزایش نرخ تورم تاکید شده، ندارد.
2- تعیین قیمت جو به میزان 54 درصد کمتر از قیمت گندم، هیچگاه در تاریخ کشاورزی سابقه نداشته است بلکه همواره قیمت جو حدود 10 الی 15 درصد کمتر از قیمت گندم بوده است.
3- اعلان عمومی این قیمت برای جو، به این معنی است که مسئولان بخش کشاورزی و یا دولت سیاست حمایت از افزایش تولید جو در داخل نداشته و تمایل به واردات این محصول دارند زیرا با این قیمت تولید بذر در قیاس با تجارت بذر گندم برای تولیدکنندگان بذر جو به اغما خواهد رفت و در فصل زراعی پیش رو سطح قابل توجهی از کشت جو به کشت گندم اختصاص خواهد یافت که این امر بدون سابقه در کشاورزی کشور نیست. و عدم حمایت از افزایش تولید داخلی آن مغایر با برنامه وزیر محترم و مصوبه اخیر مجلس محترم دایر بر کاهش 50 درصدی اقلام وارداتی طی 4 سال پیش رو دارد.
4- در شرایط عادی و با قیمت‌های متعارف سال‌های قبل نیز میزان تولید بذر جو استاندارد و یا تعداد ارقام معرفی شده برای این محصول در اتباط با نیازهای افزایش تولید این محصول در کشور از سهم بسیار کمتری برخوردار بوده و قطعا با این مصوبه این سهم ناچیزتر خواهد شد.
5- در خصوص قیمت تعیین شده برای ذرت دانه ای نیز انعکاس این قیمت مشابه محصول جو خواهد بود و از طرفی این قیمت قدرت رقابت این محصول را با سایر محصولات رقیب از دست خواهد داد.
6- رشد قیمت چغندر ( اعم از بهاره و پاییزه) نسبت به رشد سایر محصولات رقیب قابل توجه نیست و در توسعه کشت آن ها تاثیر خواهد گذاشت.
7- افزایش قیمت محصولاتی نظیر سویا با محصولات رقیب آن حاکی از آن است که سیاست‌گذار با تکیه بر ابزار قیمت بدنبال توسعه این محصول است درحالی‌که ابزار قیمت یکی از عوامل تشویق کشاورزان است درحالی‌که ما هم واردکننده ذرت هستیم و هم سویا. همچنین قیمت جهانی سویا حدود دو برابر قیمت ذرت است با چه منطقی، در داخل قیمت سویا را بایستی 5 برابر ذرت تعیین کرد.
8- قیمت محصولاتی نظیر عدس و نخود که عمدتا دیم تولید می‌شوند از محصولات آبی حبوبات مثل انواع لوبیا بیشتر است در حالیکه هزینه تمام شده این دو گروه محصولی بسیار متفاوت است.
9- برای انواع محصولات سیب زمینی و پیاز، تنها برای پیاز پاییزه قیمت ناچیز 8012 ریال و برای انواع سیب زمینی قیمت‌هایی حدود 11700 تا 13900 ریال تعیین شده که این قیمت‌ها هیچ سنخیتی با قیمت تمام شده این محصولات ندارد که مغایر قانون قیمت‌های تضمینی است، لیکن بنظر می‌رسد سیاست‌گذار در این مورد هدف کنترل عرضه را با این قیمت مدنظر داشته در حالیکه به علت صادراتی بودن این دو محصول و اختلاف قیمت‌های صادراتی آن‌ها با قیمت داخل، صادرات تاثیر بیشتری بر مقادیر عرضه آن‌ها دارد تا تعیین قیمت‌های ناچیز تضمینی اعلامی دولت.
10- درحالی که قیمت برنج وارداتی حدود یک دلار برای هر کیلوگرم و با دلار نیمایی وارد می‌شود و برای کاهش واردات که از اهداف برنامه‌های وزیر محترم می باشد بایستی کشت ارقام پرمحصول برنج داخلی برای افزایش تولید این محصول مورد حمایت قرار گیرد، با تعیین و اعلام قیمت ارقام پرمحصول برنج، این سیاست موجب انعکاس عدم حمایت از توسعه کشت ارقام پر محصول و افزایش تولید داخلی را در پی خواهد داشت.
با کلیک روی تصاویر زیر, به شبکه های اجتماعی کاج پرس بپیوندید:
