اخبار کشاورزی
گیلان در آتش بی آبی می سوزد!
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1402 12:50
امروز در گیلان به هر روستایی که وارد میشوی، اعلامیهها و پارچهنوشتهای متعدد فروش زمین را میبینی. در هر روستا بنگاههای املاکی تاسیس شده که کارشان فروش قطعات زمین است.
کشاورزی آینده جهان:
پیش از این راجع به خشکسالی و بی آبی منطقه پارس آباد مغان، بیله سوار و قسمت هایی از استان اردبیل حتی از زبان مسئولان مرتبط خبرهایی منعکس کرده بودیم، حال با گزارش هایی که به صورت متن های کوتاه یا پیام های صوتی نگران کننده برای کاج پرس به دستمان رسید مطمئن شدیم که استان گیلان هم در بی آبی و خشکسالی به سر می برد و شالی کاران مضطرب و نگران از وضعیت تولیدات خود چشم به آسمان دوخته اند تا فرجی شود و زندگی شان نجات یابد.
آنچه مداوم در اخبار و گزارش های رسانه ای در مورد تبدیل شالیزارها به ساختمان ها و بناهای ویلایی می خوانیم و می شنویم منبعث از همین وضعیت های بی آبی و خشکسالی و بی بهره گی از فعالیت های کشاورزی است.
شالی کاری که با مشقت فراوان و ریسک بسیار برنج می کارد و حاصل آن با تاخت و تاز دلالان برنج و بازار آشفته مواجه می شود و این نگرانی هر سال به شکلی تکرار می شود، به ناچار زمین شالی خودر ا به مهاجمان شهرهای دور دست به قیمت های نازل می فروشد تا لابه لای زد و بندها و رشوه خواری ها تبدیل به ویلا شود!
اینک گیلان سرسبز و محروم با پدیده شدید خشکسالی مواجه شده است. محروم از این نظر که علیرغم استعداد و ظرفیت طبیعی با امتیازات کم و مدیریت ناکارآمد به این وضعیت دچار آمده.
در ادامه این بحث، هفته گذشته روایتی مستند با نقد مدیریت غلط و نامناسب آب در استان گیلان از یک دلسوخته پژوهشگر به نام حسن محدثی گیلوانی، توسط یک بانوی جامعه شناس که در عرصه مردم شناسی نیز پژوهش های میدانی انجام می دهد به دستمان رسید که عینا درج می کنیم. بخوانید:
خطر مرگ گیلان زیبا: سیاستها و مدیریتهای مخرب در استان گیلان
حسن محدثی گیلوایی ۲۳اردیبهشت ۱۴۰۲
تا دیروز بیست و دوم اردیبهشت در گیلان بودم. در طی سه روز به بسیاری از روستاهای گیلان سر زدم و با چشم خود دیدم که مردم، مضطرب و نگران کار کشاورزی و کاشت برنج هستند و هنوز آب سپیدرود وارد مزارع آنان نشده.
این شکل غلط و نامناسب مدیریت منابع آب در استان گیلان که چند دهه است ادامه دارد، هر سال بسیاری از مردم برنجکار استان گیلان را مضطرب و نگران کرده است. آنها از برنامهریزی برای کار کشاورزی ناتوان شده اند. مقامات به وعدههایشان در مورد انتقال آب وفا نمیکنند و هیچ تعهدی به مردم برنجکار ندارند و عملا مسؤولیتی نمیپذیرند.
اقتصاد بسیاری از خانوادهها در گیلان وابسته به کشت برنج است و ناامنی در کار کشاورزی در چند دههی اخیر سبب شده که بخش زیادی از مردم از ادامهی کار کشاورزی مایوس شوند. قیمت محصول حاصله نیز بعد از چند ماه زحمت، بسیار پایین است. واردات برنج به بازار برنج لطمهی جدی میزند و مقامات در این باره مسؤولیتی بهعهده نمیگیرند و به مردم در بارهی این رویهی موجود، توضیحات لازم و اطمینانبخشی ارائه نمیکنند.
بسیاری از جوانان با دیدن چنین وضعیتی روی به مهاجرت آورده اند یا کارها و مشاغل دیگری را دنبال میکنند کهبسیاری از آنها مناسب نیستند. با دیدن سرنوشت والدین و بزرگترها، نسل جدید از کار کشاورزی گریزان شده و به فکر فروش زمین افتاده اند.
امروز در گیلان به هر روستایی که وارد میشوی، اعلامیهها و پارچهنوشتهای متعدد فروش زمین را میبینی. در هر روستا بنگاههای املاکی تاسیس شده که کارشان فروش قطعات زمین است.
اکنون روند بسیار مخربی در گیلان جریان دارد که محصول مدیریت مدیران استان گیلان در چند دههی اخیر است. به چشم خودم روستاییای را دیدم که چاهی به عمق چهارده متر در دل شالیزار حفر کرده بود و سی میلیون تومان برای آن هزینه کرده بود، اما هنوز نتوانسته بود شالیزار خود را آبیاری کند. مردم میگویند آب چاه از آب رودخانه شورتر است و به ترکیب معدنی زمین کشاورزی و کیفیت خاک آسیب میزند.
با این نوع مدیریت در استان گیلان، تا چند دههی دیگر، هم ترکیب و آرایش طبیعی و هم ترکیب جمعیتی استان گیلان تغییر خواهد یافت و میراثی که قرنها محفوظ مانده در طی چند دهه مدیریت نامطلوب از بین خواهد رفت. به همین ترتیب، بافت اجتماعی گیلان تغییر خواهد کرد و فرهنگ گیلکی تا حد زیادی از دست خواهد رفت.
گیلان زیبا که همیشه خطهای سبز و خواستنی بوده در دهههای آینده از دست خواهد رفت. مهمترین راه حل همانا رونقبخشی به اقتصاد بومی گیلان است. مردم گیلان باید بتوانند از رهگذر برنجکاری و چایکاری و محصولات بومی زندگی پربرکت و با کیفیتی داشته باشند. مدیران استان باید در خدمت کشاورزان گیلان باشند. اقتصاد کشاورزی در گیلان باید مورد حمایت جدی قرار گیرد. از واردات نامناسب برنج باید جلوگیری شود. اتحادیهی برنجکاران گیلانی باید تشکیل شود و قدرت داشته باشد. نمایندگان گیلان در مجلس باید عُرضه داشته باشند و برای حقوق برنجکاران بجنگند.
با این روند، گیلان زیبا از دست میرود. چشمتان را باز کنید و از الان چند دهه بعد را ببینید!
در شبکه های اجتماعی به ما بپیوندید:
ble.ir/@kajpress_ir
eitaa.com/kajpress