اخبار کشاورزی

سیاسی کاری در ساختار کشاورزی و زیان به منافع ملی

پنج شنبه یکم مهرماه 1400               16:8

کاج پرس:

از وقتی که کشاورزی مملکت طی یکی دوسال گذشته در عرصه تامین نهاده های پیش از تولید و کالاهای اساسی با بحران بعضی کمبودها و گرانی های غیرمتعارف محصولات نهایی مواجه است و موضوع تامین امنیت غذایی درمخاطره گرفتار آمده و نارضایتی کشاورزان و مردم گسترش یافته، سیاسیون، کشاورزی را به عنوان ابزاری سیاسی ملعبه دست خود قرار داده و تلاش دارند در این بخش مولد و مهم اقتصاد نظرات غیرکارشناسی خود را به بهانه حل مشکلات کشاورزی کشور اعمال دارند.

در دوره پیشین، وزیر جهاد کشاورزی متاثر از فشارهایی از بیرون و به امید تمدید مسئولیتش در دولت سیزدهم، تسلیم نمایندگان مجلس و بعضی جناح های سیاسی در جابجایی های متعدد می شد و با اینکه مدت کمی به پایان کار دولت دوازدهم باقی مانده بود، به انواع و اقسام عزل و نصب های بی حاصل و ناکارآمد دست زد تا آنجا که وزارتخانه به کانون انواع و اقسام سیاست بازی ها و سیاسی کاری ها تبدیل شد.

متاسفانه وزیر جدید نیز که خود را در عرصه طرح مسائل کشاورزی و برنامه ریزی بی بدیل می داند و ضرورتی برای مشاوره با پیشکسوتان و صاحب نظران کشاورزی نمی بیند، گرچه انتصاب شایسته دو معاون وزیر تولیدی کارآمد و کارآشنا یعنی زراعت و امور دام، البته به صورت سرپرست و یک معاون آکادمیک جا افتاده و پر نفوذ توسعه مدیریت و منابع، امیدبخش بود، اما به نظر می رسد آقای وزیرنیز در چنیره بعضی از سیاست های نابهنگام، آن هم در وضعیت حاد کنونی معیشت مردم قرار گرفته است؛ به طور مثال در بعضی از انتصابات اخیر خود، بیش از آنچه به مصالح و منافع کلان عاجل و ضروری کشاورزی و کشاورزان تمرکز کند، انتصاب های سیاسی انجام و موضوع احیاء دوباره جهادسازندگی را به جای سازمان تعاون روستایی در قالب یک حکم انتصاب، آشکارا مورد تاکید قرار می دهد.

با اینکه قصد نداریم وارد مبانی این بحث شویم، اما این پرسش ابتدایی مطرح است که این تشکیلات آینده، چه کارهایی می تواند انجام دهد که تشکیلات کنونی سازمان مرکزی تعاون روستایی قادر به انجام آنها نیست؟ آیا با تبدیل شدن این سازمان به یک وزارتخانه، مشکلات ریشه ای و نارسایی های تاریخی این سازمان حل خواهد شد؟ آیا، عریض و طویل کردن دولت راهکار چاره ساز وضعیت کنونی است؟

باید گفت؛ در چنین شرایطی که کشاورزان از وضعیت تولید خود به دلیل کمبود و گرانی نهاده های پیش از تولیدات زراعی و دام و طیور نگران و از قیمت نهایی محصولات خود ناراضی هستند و مردم نیز به قیمت تمامی کالاهای ضروری معیشتی همانند گوشت مرغ، تخم مرغ، گوشت قرمز، برنج، حبوب و غلات، قارچ، میوه و تره بار، صیفی و سبزی و انواع مواد لبنی اعتراض شدید دارند، انتصاب افراد غیر مرتبط با کشاورزی و بی اطلاع از فرایندهای پیچیده آن، با هدف انجام ماموریت هایی مختلف مثل ایجاد مجدد جهاد سازندگی می تواند یک بحث نابهنگام، فرعی و انحرافی باشد که عجالتا موجب غفلت از موضوع تامین معیشت مردم و امنیت غذایی می شود؛ موضوعی که از اصلی ترین سیاست های قوای سه گانه است و به کرات در مورد آنها آشکارا اعلام نظر کرده اند.

منصور انصاری