سرگردانی و بلبشو در روابط بین الملل
کشاورزی آینده جهان-07/ 09/ 1403
منصور انصاری – روزنامه نگار
گرچه سیاستمداران علاقمند هستند که کشاورزان را منهای مقاطع انتخاباتی از سیاست دور نگه دارند ولی به دلایل مختلف سعی دارند کشاورزی که اشتغال عمده کشاورزان است را با سیاست هایی که دارند مشوه و ملعبه سیاست بازی کنند اما واقعیت این است کشاورزان و فعالان کشاورزی همچون سایر بخش های اجتماعی و اقتصادی باید از سیاست ها و تصمیمات سیاسی که بر زندگی آنان اثر بلاواسطه و مستقیم دارد، مطلع شوند.
به همین دلیل مقاله ای با عنوان «سرگردانی و بلبشو در روابط بین المللی» که امروز چهارشنبه 7آذرماه به قلم منصور انصاری در صفحه اول و هشتم روزنامه مردم سالاری درج شده است از طریق کاج پرس بازنشر و در اختیار کشاورزان و فعالان این بخش قرار می دهیم.
مقاله برآن است که بگوید؛ نباید کسانی اعم از دولتی و غیردولتی غیر مرتبط در شرایطی که یک وزارتخانه قدرتمند و هماهنگ با دولت و نهادهای بالادست در تلاش است تا دامنه بحران های کشور را کاهش و از ورطه تقابل جوئی بی سرانجام و ویران کننده دور کند، غیرمسئولانه و منفعت طلبانه روابط و مناسبات بین المللی را با حرف های شعاری غیرعملی و تهی از مفهوم و واقعیت همچنین مبانی نظری؛ روابط بین المللی را مخدوش و شائبه های پردردسر ایجاد کنند و کسی هم جرئت نداشته باشد چیزی یا پاسخی به آنها بدهد.
سرگردانی و بلبشو در روابط بین الملل
«اینکه وضعیــت جهانی ما در عرصه سیاســت خارجی به اینجا رســیده اســت که با صدور قطع نامه ای در شــورای حکام با 19 رای موافق، 12 رای ممتنع و فقط ســه رای مخالف در تقابل جویی با کشورمان مواجه شده ایم، بی تعارف باید گفت نشانه اصلا خوبی برای حضــور در روابط و مناســبات بینالملل اعم از عرصه جهانی، منطقه خاورمیانه و یا خلیج فارس نیست!
همگان می دانند، دیپلماسی بین الملل علاوه بر آنکه یک امر متعارف و روزمره مبتنی بر تصمیمات عاجل و به روز و تابع شرایط و صف بندی قوا و منافع ملی کشورها و غالبا در چارچوب پیمان های مشخص میان کشورهاســت، از مبانی نظری براساس اصول از پیش تعریف شــده نیز برخوردار می باشد. همه دیپلماسی در عرصه مناسبات جهانی این نیست که بگوییم فلان کشــور این کار را کرد و آن موضع را گرفت، ما هم باید این یا آن واکنش را نشان دهیم که رو دســت نخوریم و جواب شایســته و مناسب بدهیم، دیپلماسی خارجی و روابط بین الملل ماهیتا یک عمق و پهنا دارد که هر کشوری در هر جایگاه و ژئوپولیتکی که دارد باید براساس آن موضع گیرد و عمل کند.
دیپلماسی واکنشی یعنی آنچه کشور ما براساس آن و به گمان خود فوری و به روز بدون تانی و دوراندیشی عمل می کند موجب نوعی سرگردانی و ندانم کاری می شود و به مثابه کشتی بی لنگر در دریای طوفانی و حادثه خیز مناسبات جهانی همواره در حال کژ و مژ شــدن اســت، ما باید به جهان در حال تحول، کشورهای مختلف در قاره ها و مناطق سیاسی اقتصادی تقسیم بندی شده و همچنین افکار عمومی بگوییم اصولا چکاره ایم؟! ما اگر جنگ طلب نیستیم و نمی خواهیم به نائره شــوم جنگ دامن بزنیم، باید با هرگونه جنگی اعم از تحمیلی یا غیر آن اعلام مخالفت و مقابله کنیم. اخیرا یکی از این شخصیت ها که قبلا نظامی بوده است و مانند ژنرال های قدیم اتحاد جماهیر شوروی لباس های سر تا پا پوشیده از مدال های افتخارش را به تن می کند، کســی که نظریه اش در مورد تامین یک هــزار میلیارد دلار با گــروگان گرفتن 1000 آمریکایی شــهره خاص و عام است، با خواندن یک صفحه از یک بولتن محرمانه یا شنیدن یک نظریه در یک جلسه ســری وارد معرکه بلبشوی سیاسی می شــود و می گوید ما نمی خواهیم جنگ کنیم و جنگ را دامن بزنیم ولــی عملیات صادق 3 حتما صورت می گیرد.
ایــن جمله یعنی چه؟ یعنی نمی خواهیم جنــگ کنیم ولی اگر توی گوش کسی زدیم و یک عملیات با قدرت نابود کنندگی بسیار انجام دادیم نباید جنگی دور پروازانه و مقابله جویانه صورت بگیرد! خب حتما تقابل جویی صورت می گیرد.
پس مصراع اول این شــعار با قســمت دوم آن اصلا همخوانــی ندارد. یعنی ما برای نابــودی تو را می زنیم اما مبادا تو بزنی چون جنگ می شــود. همین نوع سخن گفتن موجب رقابت بیانی میان شخصیت هایی که تریبون در اختیار دارند می شود و دیگرانی که وصفشان رفت هم برای اینکه از قافله تقابل جویی و نابود کردن های حرفی عقب نمانند ادامه می دهند و یک فرمانده مشغول خدمت هم از نابودی تک تک آحاد کشور دشمن سخن می گوید و الی آخر. همین حرف ها که کاری از پیش نمی برند و حتی نمی توان آنها را در چارچوب روحیه دادن به افراد در خــط برای رزم تن به تن تلقی کرد زیرا جنگ جبهه ای وجود ندارد، موجب می شود دشمنان جنگ های جنایتکارانه بسیاری را گسترش دهند و افکار عمومی جهانی را هم با خود همسو کنند.
نکته غم انگیز اینکه کسی هم جرات ندارد به گویندگان و مداخله کنندگان در سیاست خارجی و دیپلماسی مناسب بین الملل تذکر دهد و یا اعلام کند اینها که گفته می شود نظرات شخصی است و دیپلماسی بین الملل و مناســبات حاد در جایی دیگر تعیین می شود و اینها سخن رسمی کشور نیست و برای خودنمایی و پهلوان پنبه بازی است ولاغیر. حال اینکه گفته می شود جریانات و جناح هایی در ایجاد وضع موجود برای ایران در صحنه جهانی و ادامه آن ایفای نقش می کنند به خاطر منافعی که در این ســرگردانی و بلبشو دارند و به عمد می خواهند وضع همین باشــد که هست موضوع دیگری است و کاریش نمی شود کرد. قدرت دارند و شیپورهای بلند نقاره خوانی که خواسته و می خواهند دولت ها باشــند ولی مطیع منافع و خواسته های سیاسی و اقتصادی آنها، حتی اگر بحث وفاق ملی در میان باشد، زیرا یک دولت کتک خورده بلادفاع، لازم و ملزوم تحقق اهداف آنهاست.»
در شبکه های اجتماعی به ما بپیوندید:
