تحلیل روز: تکرار فاجعه سد گتوند این بار در «چم شیر» برای توسعه یا باج دهی

کاج پرس-12/ 09/ 1401

گرچه از دیرباز عده ای از صاحب نظران برجسته هیدرولوژی و یا کشاورزی علمی و مدرن به این دلیل که وزارت نیرو متخصص استحصال و توزیع اصولی و بعضا متعادل آب در کشور است این وزارتخانه را در برنامه های کلی اش تایید کرده و یا انتقاد کمتری نسبت به برخورد سختگیرانه آنان در مصرف بی رویه آب در کشاورزی داشته اند ولی این وزارتخانه در جای جای تاریخ امور آب مملکت، از پشت به کشاورزی و کشاورزان خنجرهای کاری زده است!

یکی از بارزترین این خیانت ها، همراهی، تایید و صدور مجوز برای سد گتوند بود که با هلهله و شادی به عنوان یک موفقیت بزرگ توسط رئیس جمهور دماگوژ (عوام فریب) دولت های نهم و دهم افتتاح شد ولی وقتی طشت رسوایی این « تشتک تبخیر» با آب شور آفزا از پشت بام افتاد، همین وزارت نیرو گفت: چکار کنیم؟ زورمان نمی رسید!

وزارت جهاد کشاورزی وقت هم با سکوت مرگ آور محافظه کارارنه بعد از نابودی و تبدیل زمین های کشاورزی پایین دست سد به شوره زار پاسخگوی کشاورزان خوزستانی نبود و هیچ عکس العمل جدی و اقدامی برای تدوین قوانین و مقررات بازدارنده با هدف جلوگیری از احداث چنین سدهای مخربی نکرد.

حالا نوبت آبگیری سد «چم شیر» از رودخانه زهره که کارشناسان می گویند آبش شوری دارد و نمکین است و می تواند سالانه بالغ بر دو و نیم میلیون تن نمک درکف سد رسوب و ته نشین کند، رسیده است؛ نکته ای که وزارت نیرو به همگان می گوید « هیس! شما که متخصص نیستید!» یعنی تقریبا خفه شوید. در سطوح بالا هم مثلا وزیر جهاد کشاورزی که این روزها مداوم رویا پردازی های ناامیدکننده معاونان خیال پرداز خود را در رسانه ها با آب و تاب ( و افعال می شود و خواهد شد و نه انجام شده ) اعلام می کند سکوت کرده است و هیچ اعلام نظری در مورد اینکه بر سر کشاورزی منطقه چم شیر دو گنبدان (گچساران) چه خواهد آمد سخنی نمی گوید.

در حالیکه این وزارتخانه حداقل برای ثبت در تاریخ می تواند بگوید خوب است و نتیجه بخش یا بد است و زیان آور، چرا سکوت کرده؟ زیرا گفته می شود پای ابَرقدرت سلطه جو بر اقتصاد جهانی یعنی چین زرد در میان است.حتما باید نهاد های ناظر یا سازمان بازرسی کل کشور ته و توی کار را در بیاورد.

احتمالا وزیر جهاد کشاورزی هم که مسئول کشاورزی کشور است خواهد گفت انشاالله که چیزی نباشد و نمک آب شور در کف سد رسوب نکند از این گذشته موضوع یک فاینانس 360 میلیون دلاری در میان است و زور من نمی رسد.

رسانه ها هم همانند آنچه در مورد آغاز به کار و آبگیری سد گتوند گذشت باید خفه شوند و اگر با استعاره و کنایه در یک مجله تخصصی در مورد سد گتوند نوشتند « هر که سخن ناصحان نشنود، بدو آن رسد که به باخه رسید» باید منتظر عواقب نامطلوب و تهدید باشند.

خلاصه کلام؛ می گویند این سد در دیماه آبگیری می شود و چون علاوه بر ایجاد برقی که عواید و نتایج آن طبق قراردادهای فاینانس (سود سرمایه گذاری) نصیب کشور دیگری می شود، خروجی آب آن هر چه باشد، شور یا غیر شور، تحویل کشاورزی منطقه می شود، موردی که الزاما کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی به ویژه معاونت آب و خاک که در حال انجام برگزاری روز خاک است باید اظهار نظر کند که نمی کند.

منصور انصاری