استثنا بودن غذا و کشاورزی در تحریم های «مکانیزم ماشه»
کشاورزی آینده جهان- 30/ 07/ 1404
دکتر منصور انصاری
گرچه تاثیر قطعنامه های هفتگانه مکانیزم موسوم به «ماشه» که طی سال های 2006 تا 2010 به پیشنهاد سه کشور اروپایی فرانسه، آلمان و انگلستان به اضافه آمریکا و با رای مثبت کشورهای چین و روسیه و نهایتا 15عضو دائم شورای امنیت (منهای یک قطعنامه که قطر رای نداد)؛ تصویب و مقرر شد؛ اگر ایران به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد، تحریم هایی بر تمام بخش های اقتصاد، بازرگانی، نظامی، حمل و نقل هوایی و کشتیرانی و خلاصه آنچه فعالیت های حیاتی در ساختار اقتصاد کلان کشور است، توسط همه کشورهای جهان، حتی روسیه و چین اعمال می شود. ولی در هیچ کدام از بندهای مختلف و متعدد این قطعنامه های هفتگانه که بعدا به آن « مکانیزم اسنپ بک» هم گفته شد، اشاره ای به تحریم های غذایی از منشاء تولید تا فرایند نهایی غذا شامل نژادهای دام و طیور، بذور اصلاح شده، نهاده های خوراک دام، تجهیزات و ماشین های کشاورزی، داروهای دامپزشکی و خلاصه آنچه که منجر به تولیدات کشاورزی و غذایی می شود، ندارد.
به عبارتی در متن قطعنامه های موسوم به ماشه، تحریم های غذایی استثنا هستند، یعنی قرار نیست که موضوع گرسنگی دادن به مردم ایران در جنگ های تحریمی به یک ابزار تبدیل شود. اما از آنجا که در قطعنامه های شماره 1737 و 1748، موضوع تحریم و ممانعت از نقل و انتقال پول و فعالیت های بانکی آمده است، خواهی نخواهی این تحریم بر موضوع تامین نهاده ها یعنی اختصاص حدود 9میلیارد دلاری که اخیرا معاون بانک مرکزی اعلام کرد، بدون تاثیر نخواهد بود.
به واقع غذا و موادی که طی فرایندهای مختلف منجر به غذا می شود، جزء اقلام تحریمی «مکانیزم ماشه» نیستند ولی به دلیل دامنه گسترده تحریم ها، بر قیمت تمام شده تامین مواد اولیه تولید یا داروهای دامپزشکی تاثیرگذار خواهد بود. این بدان معنی است که آنچه برای بهبود فرایند تولید محصولات کشاورزی نیاز است با مخمصه، دشواری و چالش های بازدارنده مواجه خواهد شد.
طرح این بحث نه بخاطر ایجاد نگرانی و اضطراب در میان مردم که البته به طور کلی نگران این وضعیت هستند، می باشد، بلکه برجسته کردن این بحث برای این است که دولت از همین حالا با کار اطلاع رسانی و توضیح و تشریح بیشتر آن، یعنی موضوع استثنا بودن غذا و ضرورت امنیت غذایی؛ آن را در سطح افکار عمومی جهان و مجامع بشردوستانه به گونه ای مطرح سازد که در حاشیه تحریم های گسترده مکانیزم ماشه با مشکل جدی روبه رو نشود و از سویی دولت های تحریم کننده متوجه شوند که تحریم غذا جایز نیست و غیرقانونی است!
در این میانه عده ای که تصور می کنند با مظلوم نمایی و اینکه می خواهند بحث غذا را هم شامل تحریم ها واژگونه به میان آورند که موجب فشار مضاعف به این وضعیت اسفبار می شوند و نوعی خودتحریمی ایجاد کنند، باید از این پدیده اجتناب و دوری کرد و موارد متعدد منشاء تولید غذا را احصاء و دولت های تحریم کننده را از طریق افکار عمومی تحت فشار قرار داد که بحث تحریم غذا را از سایر موارد تفکیک کنند.
این البته راه حل قطعی مقابله با تحریم های موسوم به ماشه نیست و صرفا یک پیشگیری یا درمان موقت است، اصل قضیه برمی گردد به قبول شرایطی که کشور را از این وضعیت ویران کننده نجات دهد.
در شبکه های اجتماعی به ما بپیوندید:
