تحلیل روز: بقایای سموم کشاورزی و بی مسئولیتی

کاج پرس - 06/ 10/ 1400

معلوم نیست در کشور ما در عرصه های مختلف به ویژه بخش کشاورزی وقتی اتفاقی رخ می دهد و یا یک مشکل و مسئله پیش می آید همگان در سمت ها و مسئولیت های مختلف می گویند ما نبودیم و فضای کی بود کی بود من نبودم، غالب می شود. درست برعکس وقتی که یک دست آورد حاصل می شود که همگان با اضافه کردن پسوند "ترین" می گویند ما بودیم.

در بخش« ما نبودیم» کمتر شخصیتی تلاش می کند در کنار این موضوع که ما نبودیم به راهکار جبران خسارت آنچه اتفاق افتاده اشاره کند و یا جامعه یا مسئولان را به جبران خسارت وارده دعوت کند و برای تامین خسارت دیدگان یک راهکار ارائه دهد یا حداقل دلداری بدهد، به واقع اصل قضیه در غوغای حواشی «ما نبودیم»، « دیگری بود»، ما مسئول نیستیم، دیگری هست، ما پاسخگو نیستیم دیگری باید پاسخ دهد، گم می شود.

بعضی ها که می گویند اصلا اتفاقی نیافتاده، این طور نبوده، آنطور بوده است! چنین وضعیتی به واقع سرگردانی برای جامعه و نوعی بی مسئولیتی برای دولت است. پدیده اخیر مرجوع کردن انواع محصولات صیفی و سبزی یا باغی و گلخانه ای به صورت یک موج، گرچه اندک نسبت به کل حجم صادرات محصولات کشاورزی ولی گسترده ایجاد کرد که مسئولان در رده های میانی از معاونان وزیر و مدیران کل قسمت های مختلف بدنه دولت را (الا وزرا از جمله وزیر جهادکشاورزی) به واکنش و عکس العمل برانگیخت، غالبا غیرمسئولانه و همانطور که گفته شد کی بود کی بود و به ما مربوط نیست و رفع و رجوع در مقابل افکار عمومی.

اما چند مسئله لاینحل ماند که آیا محصولات مرجوعی از جمله فلفل ها از روسیه که سرآغاز برگشتی ها بود و سایر موارد همچون سیب زمینی، کیوی و غیره دارای چه مقدار سموم زیان بخش بود؟ این سموم تولید داخل بود یا از خارج وارد شده بودند؟ آیا دستورالعمل های ترویجی استفاده از این سموم در وقت مقتضی و مناسب ترویج شده بودند، علت بقایای سموم استفاده بیش از حد بود یا اصولا سموم تقلبی بودند، چه شرکت یا موسسه بخش خصوصی یا دولتی این سموم را وارد کرده بود و فراتر از این نکات آنچه در مورد فلفل های مرجوعی از روسیه رخ داد؛ فنی بود یا سیاسی؟

مساله دوم که در غوغای بی مسئولیتی ها، فراموش شد پیگیری وجود یا عدم وجود حجم سموم زیان بخش در انبارها یا فروشگاههای سطح کشور است که سرنوشت آنها چه خواهد شد، مبادا دوباره و مجددا واردچرخه تولید شوند؟!

مساله مهم و تعیین کننده دیگری که به نگرانی مردم دامن زد این بود که محصولات مرجوعی به دلیل ادعای وجود بقایای سموم در آنها وارد بازار مصرف داخل نشوند و نظارت های لازم صورت گیرد، گرچه این ذهنیت برای مردم ایجاد شد که می گویندآیا اینها که از بهترین انواع محصول بوده اند ولی به دلایل ادعا شده برگشت خورده اند پس وضعیت سایر محصولات مشابه چیست؟

به عبارت دیگر آیا مردمی که در شرایط کنونی از نگرانی های بسیاری رنج می برند سزاوار است برای آنچه که تاکنون با خیال راحت مصرف می کرده اند اینک دچار استرس و اضطراب شوند!؟ چرا دانشگاهیان و متخصصان مستقل و مورد قبول مردم وارد میدان نمی شوند و به مردم اطمینان بدهند که کمتر نگران باشند؟

موضوع دیگر که می بایست در پاسخ به آن وزارت جهادکشاورزی نقش اصلی را ایفاد کند این است که خسارت کشاورزان را چه کسی باید پرداخت کند؟ چرا وزیر جهادکشاورزی در این زمینه سکوت کرده است؟ و مساله مهم تر دیگر این است که چرا تولیدکنندگان داخلی سموم و آفت کش ها یا واردکنندگان که هر کدام به ترتیبی وارد بازی «ما نبودیم آنها بودند»، شده اند، سعی دارند خود را مبرا کنند. چه کسانی بیش از این انجمن های تجاری و غالبا سودجو می توانند برای جلوگیری خطرهای اقتصادی، بازرگانی و نهایتا سلامت مردم وارد بحث شوند و به دور از منفعت های متداول تجاری موضوع را کالبدشکافی کنند و با مردم سخن گویند!

در جمع بندی نهایی وزارت جهادکشاورزی به رغم تشکیلات عریض و طویل و بخش های مختلف علمی و اجرائی از نظر فکری و نظری زیرساخت های لازم برای جمع و جور کردن چنین رخدادها یا بحران هایی که چندان بزرگ نیستند ولی به عنوان یک ابربحران رخ می نمایند را مدیریت نکرد، با دریغ و غمگنانه باید گفت این وزارتخانه نتوانست از ظرفیت های خود و افراد برجسته ای که دارد، استفاده بهینه کند، زیرا به واقع خود را مشغول راه اندازی و احداث قرارگاههای مختلف امنیت غذایی کرده است و قادر به مدیریت چنین موضوعاتی که جزو وظایف اصلی اش به شمار می رود نیست.

منصور انصاری

------------------------------------

به شبکه های اجتماعی ما بپیوندید:

کانال تلگرام: http://www.t.me/kajpress00

پیج اینستاگرام: https://www.instagram.com/kajpress00